ยุงลายเสือ ในปี 2560 หลังจากการประกาศรางวัลวารสารศาสตร์แห่งประเทศจีนครั้งที่ 27 มีรางวัลที่ 3 ที่ดึงดูดความสนใจของผู้คน สารคดีภาพถ่ายของวังฮุยนักข่าวหนานฟางเดลี่ เรื่องโรงงานยุง ทำให้ยุงไม่เคยมาตลอดกาล แสดงให้สาธารณชนเห็นว่าโรงงานยุงที่ตั้งอยู่ในหนานซา มณฑลกวางตุ้งกำลัง ผลิตยุงอย่างต่อเนื่อง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมายุงลายเสือเอเชียที่ปลอดเชื้อที่ปล่อยในกวางโจวล้วนมาจากโรงงานแห่งนี้ และพวกเขายังปล่อยยุงลายเสือเอเชียที่ปลอดเชื้อโดยตรง 5 ล้านตัวในคราวเดียว
ในเดือนพฤษภาคม 2565 มีรายงานว่ายุงเหล่านี้ใช้สำหรับผสมพันธุ์โดยเฉพาะ แล้วโรงงานที่ปล่อยยุงเยอะขนาดนี้มีไว้เพื่ออะไร และยุงที่ถูกดัดแปลงเหล่านี้มีความก้าวร้าวต่อมนุษย์หรือไม่ ก่อนอื่น เรามาโฟกัสกันที่โรงงานยุงลึกลับนี้กัน โรงงานตั้งอยู่ในสถานที่ที่มีแม่น้ำหลายสายซึ่งเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ยุงที่ดีเยี่ยม
อย่างไรก็ตาม เมื่อยุงในท้องถิ่นมีจำนวนมากขึ้น โรงงานยุงก็ยังคงปล่อยยุงจำนวนมากทุกเดือน ซึ่งทำให้บางคนกังวล ท้ายที่สุดสำหรับมนุษย์แล้วยุงคือสัตว์รบกวน อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากการสัมภาษณ์ชาวเกาะในปี 2559 แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าทีมวิจัยของมหาวิทยาลัยซุนยัตเซ็นปล่อยยุงออกไปข้างนอกทุกเดือน แต่จำนวนยุงก็ลดลงอย่างมากในฤดูร้อนของปีนั้น
จนถึงตอนนี้ผู้คนต่างทราบดีว่าพฤติกรรมปล่อยยุงอย่างต่อเนื่องของกวางโจวคือการกำจัดยุงอย่างแท้จริง มีรายงานว่าโรงงานยุงแห่งนี้ ก่อตั้งขึ้นในปี 2557 โดยความร่วมมือกับสำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ มหาวิทยาลัยซุนยัตเซ็น และศูนย์วิจัยร่วมสำหรับโรคเขตร้อน และการควบคุมแมลงพาหะแห่งมหาวิทยาลัยมิชิแกนสเตทดูเหมือนจะแยกจากกันไม่ได้
แต่ในความเป็นจริง โรงงานยุงที่ร่วมกันจัดตั้งขึ้นโดยใช้สาขาเฉพาะตามลำดับ ไม่เพียงแต่สามารถเพาะพันธุ์ยุงที่เป็นหมันได้โดยเร็วที่สุด แต่ยังรักษายุงเหล่านี้ด้วย และปล่อยให้มันผสมพันธุ์กับยุงป่าทั่วไป ซึ่งสามารถช่วยให้มันบรรลุเป้าหมายในการฆ่าลูกหลาน แล้วนักวิทยาศาสตร์ที่โรงงานยุงดัดแปลงยุงได้อย่างไร ยุงดัดแปลงเหล่านี้จะกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมและเป็นภัยคุกคามต่อคนในท้องถิ่นหรือไม่
ซึ่งตัวเต็มวัยของยุงลายเสือเอเชียมีลำตัวสีดำมีแถบสีขาวบนลำตัวและปีกที่แคบกว่า ยุงลายเสือตัวเมียซึ่งอยู่รอดได้ด้วยการกินเลือด ในขณะที่ยุงลายเสือตัวผู้กินเฉพาะเกสรพืชเท่านั้น เช่นเดียวกับยุงชนิดอื่นๆ ยุงลายเสือเอเชียมี 4 รูปแบบในช่วงชีวิตของพวกมัน ยุงลายเสือ ตัวเมียสามารถวางไข่ได้ประมาณสัปดาห์ละครั้ง และจำนวนไข่เฉลี่ยตลอดชีวิตคือ 300 ถึง 340ฟองจากข้อมูลการวิจัยยุงลายเสือโคร่งเอเชียบางชนิดสามารถแพร่เชื้อไข้เลือดออกได้
ในสภาพแวดล้อมการทดลอง พวกมันยังสามารถแพร่เชื้อไข้เหลือง และไวรัสสมองอักเสบจากลาครอส เป็นต้น ซึ่งรวมอยู่ในรายการโฟกัสตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อลดจำนวนของยุงลายเสือ โรงงานยุงได้ผลิตยุงที่เป็นหมันโดยเฉพาะหลังจากการวิจัย วิธีการทำโดยทั่วไปมี 2 วิธี ประการที่ 1 คือการใช้เชื้อแบคทีเรีย เพื่อฆ่าเชื้อพวกเขาจัดเรียงไข่ยุงและฉีดโวลบาเคียโดยใช้เข็มฉีดยา
นี่คือแบคทีเรียทางชีวภาพที่มีอยู่อย่างแพร่หลายในสัตว์ขาปล้องในธรรมชาติ หลังจากฉีดมันสามารถแพร่เชื้อไปยังยุงได้อย่างเสถียร และมีผลในการส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น จากการสังเกตของทีมวิจัย ยุงที่มีโวลบาเคียต่างกันบนร่างกายของพวกมัน สามารถวางไข่ได้อย่างราบรื่นหลังจากผสมพันธุ์ แต่ไข่ที่วางไม่สามารถพัฒนาได้ แน่นอนว่าวิธีนี้ยังมีข้อบกพร่องมากมาย ตัวอย่างเช่น ยุงที่มีเชื้อโวลบาเคียต่างกันจะต้องผสมพันธุ์ก่อนที่ไข่ของมันจะพัฒนา
หากยุงทั้ง 2 ตัวยอมรับชนิดเดียวกัน ผลการฆ่าเชื้อก็จะไม่ดีพอ ในกรณีนี้นักวิจัยจะให้ความสำคัญกับการปล่อยให้ยุงตัวผู้ติดเชื้อก่อน อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่สมบูรณ์แบบ เพราะบางครั้งอาจมียุงตัวเมียปะปนอยู่ด้วย ซึ่งสุดท้ายจะส่งผลต่อการฆ่าเชื้อประชากร ดังนั้น ซีจื่อหยงผู้บุกเบิกวิธีการติดเชื้อแบคทีเรีย โดยได้รับการสนับสนุนจากการฆ่าเชื้อแมลงของสำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ
โดยดำเนินการการฆ่าเชื้อแบบทุติยภูมิของยุงที่เป็นพาหะของแบคทีเรียชีวภาพ ซึ่งเป็นวิธีการผลิตแบบที่ 2 นั่นคือวิธีการรับรังสี นักวิจัยจะใช้เครื่องเอกซเรย์ WOLABAKI ที่พัฒนาขึ้นเองเพื่อฉายรังสีดักแด้ยุงลาย มีรายงานว่าการฉายรังสีโฟตอนพลังงานสูงชนิดนี้ สามารถฆ่าดักแด้ตัวเมียหรือทำลายระบบสืบพันธุ์ของมันโดยตรง ทำให้เป็นหมันตลอดชีวิต ในกรณีนี้ แม้ว่ายุงตัวเมียจะถูกผสมโดยบังเอิญแต่ก็ไม่เป็นไรซึ่งท้ายที่สุด พวกมันสูญเสียการเจริญพันธุ์ไปแล้วภายใต้การแผ่รังสี
ด้วยวิธีนี้ หลังจากทำหมัน 2 ครั้ง โรงงานยุงจะปล่อยยุงที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้วเป็นชุดๆ เพื่อให้พวกมันผสมกับยุงป่า และผสมพันธุ์กับพวกมันโดยเฉพาะ หลังจากประสบความสำเร็จแล้วยุงที่ดัดแปลงเหล่านี้ ไม่สามารถวางไข่ได้อย่างราบรื่น หรือไม่สามารถพัฒนาไข่ได้ เมื่อเวลาผ่านไปจำนวนยุงในป่าจะลดลงตามธรรมชาติ เป็นที่น่าสังเกตว่าเมื่อโรงงานยุงเลือกพื้นที่หลายแห่งเพื่อปล่อยยุงในระยะแรก ทุกคนกังวลมากเกี่ยวกับการปฏิบัตินี้เพราะในยุงมีแบคทีเรียทางชีวภาพอยู่
นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า แบคทีเรียจะไม่แพร่กระจายในหมู่ประชากร เนื่องจากยุงที่ติดเชื้อแบคทีเรียโดยพื้นฐานแล้วเป็นยุงตัวผู้และลักษณะทางชีววิทยาของพวกมัน เป็นตัวกำหนดว่าพวกมันจะไม่กัดคน และรับผิดชอบในการผสมพันธุ์เท่านั้น เมื่อเทียบกับวิธีการดัดแปลงพันธุกรรม ที่มักใช้ในการควบคุมยุงจากต่างประเทศกลไกการฆ่าเชื้อ 2 ครั้งของโรงงานยุงในกวางโจวนั้นปลอดภัยกว่าอย่างเห็นได้ชัด แต่กระบวนการทั้งหมดยุ่งยากกว่าวิธีการดัดแปลงพันธุกรรมมาก
แล้วการฝึกปล่อยยุงลายเสือเอเชียที่ทำหมันอย่างต่อเนื่องในกวางโจวได้ผลหรือไม่ ตั้งแต่ปี 2558 ถึง 2559 โรงงานยุงที่ผ่านการรับรองได้ปล่อยในเขตหนานชา และเขตผานหยูของเมืองกวางโจว จากนั้นโรงงานยุงจะผลิตยุงฆ่าเชื้อต่อไปทุกวัน และปล่อยเป็นชุดตามจำนวนที่กำหนด ผลปรากฏว่าหลังจากปล่อยไป 2 ถึง 3 ปี จำนวนยุงป่าลดลง 83 เปอร์เซ็นต์เหลือ 94 เปอร์เซ็นต์กล่าวโดยย่อ ยุงที่เป็นหมันเหล่านี้ขโมยบ้านได้สำเร็จ และการดำเนินการกำจัดยุงก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี
บทความที่น่าสนใจ ดาวอังคาร ทำไมนาซาถึงบอกว่าได้มีการค้นพบสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคาร
